De vliegende babs
Mijn Italiaanse bruiloften
Afgelopen jaar mocht ik weer diverse keren trouwen in Italie. De Italiaanse bruiloften doe ik het meest in samenwerking met @Bruiloft in Italie en met @Trouwen onder de zon.
Daarnaast ben ik ook als ZZP-er in te huren door bruidsparen die graag in Italie willen trouwen.
Zo was ik in 2024 op een van onze laatste vakantiedagen in juli bij Villa Marsi in Le Marche in Italie waar ik Britt en Mitchel het Jawoord mocht vragen. Het was een prachtige dag, met heel mooi weer.
Meestal vlieg ik alleen, deze keer was Kees (mijn man) er ook bij. Tijdens het huwelijk is hij er niet bij, hij vermaakt zich dan elders op het terrein.Met de lunch heeft Kees overigens wel even gezellig meegegeten. Was voor mij ook leuk, dat Kees mij in Italie aan het werk kon zien.
Het was een prachtige dag en ik heb ook de ceremoniemeester van Britt en Mitchel zo goed mogelijk ondersteund.
Christa en Sandor hadden natuurlijk alles uitstekend voor elkaar. Ik ben daar al heel veel keer geweest en het voelt daar dan ook altijd echt als “thuiskomen”.
Waar het ook voelde als thuiskomen, was bij Pascal en Marco Immmers van Bruiloft in Italie.
Dit huwelijk van Hennie en Patrick werd gedaan op het terrein van Villa Vagabondo, een schitterende locatie, op loopafstand het Gardameer. Pascal en Marco hadden alles geweldig voor elkaar. Er was een stralend bruidspaar en een geweldige catering. Dit huwelijk in september was mijn laatste Italiaanse huwelijk van 2024 en hoe mooi om dit op deze top locatie te mogen doen. Petje af voor Marco en Pascal, wat hadden ze het mooi gemaakt.
Nu is het alweer de tweede helft van februari. Over drie maanden mag ik weer naar Italie…en niet alleen in mei, ik heb ook nog meer prachtige huwelijken staan in augustus en september. In september vlieg ik zelfs drie keer heen en weer.
Ook voor 2026 staan er al weer mooie dingen gepland. Uiteraard de meeste huwelijken in Nederland, maar ook Italie staat weer diverse keren in mijn agenda.
Dit jaar heb ik de eerste zeven huwelijken alweer achter de rug. De agenda staat vol met afspraken en huwelijken. Ook Belgie zit er weer bij.
Al meer dan 50 huwelijken staan er vast! Dan tel ik natuurlijk ook de huwelijken mee voor mijn Gemeente Zuidplas. Ik voel me een bevoorrecht mens, met al die huwelijken door heel Europa en ben mijn bruidsparen en Pascal Immers meer dan welkom voor hun vertrouwen in mij. Dat vertrouwen zal ik nooit beschamen. Ik zal er alles aan doen om een prachtige ceremonie neer te zetten.
Meer weten?
Bel me op 06-24636973 en ik vertel jullie ALLES!!
Terugblik op 2021
In 2021 mocht ik weer heel wat mooie ceremonies verzorgen.
Met de Italiaanse bruiloften was het wat stiller dan anders, maar de bruiloften die ik mocht doen, daar heb ik heel erg van genoten. Ik mocht het afgelopen jaar onder andere twee keer trouwen in Le Marche…en hoewel ieder huwelijk leuk is om te doen, wil ik toch even stilstaan bij het huwelijk van Charlotte en Ralph, dat ik mocht voltrekken in opdracht van www.bruiloftinItalie.nl Samen met de fotografe Kim Duchateau vertrok ik op vrijdag vanaf Schiphol. Het was een hele reis en ’s avonds om half tien kwamen we aan op de trouwlocatie, waar het super gezellig was. Bruidspaar en gasten hadden een pizza avond gehad, er werd gelachen, gekletst en gedanst. Gelukkig was de oven nog warm en konden wij ook nog even genieten van een heerlijke pizza. Ik sprak nog even met het bruidspaar en om een uur of elf vertrokken Kim en ik naar onze slaapplek, een eindje verderop.
De andere ochtend waren we mooi op tijd voor het ontbijt terug op de locatie. Het leuke van een bruiloft in Italie is dat de gasten in de ochtend nog kunnen genieten van het zwembad en kunnnen relaxen. Begin van de middag werd er een heerlijke lunch geserveerd…de bruid had de hele ochtend bij de kapper en de visagist gezeten. Na het eten werd het “omkleedtijd”. Zo leuk om te zien hoe de gasten dan heen en weer lopen en zich mooi gaan maken voor de bruiloft. Dat is altijd mooi voor mij, om van een afstandje te bekijken. Om een uur of vier begon de ceremonie. Wat een prachtige opkomst. De eerste tranen werden al van de wangen geveegd, voor ik nog maar een woord had gezegd. Ik genoot van de lieve ouders en familie op de eerste rij en ik voelde me ook heel erg blij en betrokken bij dit super fijne stel.
Natuurlijk ben ik er niet op uit om mensen aan het huilen te maken, ik hou ook juist van heel veel vrolijkheid. Stiekem had ik geregeld dat de getuigen zelf ook zouden sppechen…dat was een echte verrassing. Het werd een ceremonie met een lach en een traan…veel applaus en heel veel lieve woorden en gebaren. Daarna de toost en de taart, wat foto’s hier en daar en in de avond een heerlijk diner met wat speeches van de ouders… Vervolgens gingen we de dansvloer op. Hoewel ik natuurlijk nooit erg op de voorgrond wil treden bij bruiloften, ligt het bij de Italiaanse bruiloften toch anders. Kim en ik waren ook echt onderdeel geworden van de groep, we hoorden er helemaal bij en mochten overal aan mee doen. Ik heb dus ook heerlijk mee gedanst en genoten van de fijne muziek. We hadden DJ Betty, een super leuke vrouw en er was een saxofonist! Na een heerlijke avond gingen we ergens diep in de nacht ons bed opzoeken, want zondagochtend hadden we de vroege vlucht. Zondagmiddag om drie uur landden we op Schiphol en in de avond had ik een prachtige ceremonie op een kasteel in Wassenaar. Wat een heerlijk weekend was dat. Ook in 2022 heb ik alweer een aantal Italiaanse bruiloften staan. Krijgen jullie bij het lezen van dit artikel ook zo’n zin in trouwen in het buitenland? Neem gerust contact met me op via 06-24636973 en ik vertel jullie van alles en verwijs jullie met liefde naar www.bruiloftinitalie.nl
De bruiloften in Italië
Toen in maart 2020 Nederland in een lock down ging, verdwenen hiermee een flink aantal huwelijken die ik in Italie zou doen uit mijn agenda. Dat Kees en ik eind juni toch op vakantie konden naar Italie, was een regelrechte meevaller. Het huwelijk, dat ik ook in mijn vakantie in Le Marche zou doen, is echter verschoven naar 2021. Twee huwelijken stonden er nog wel, een op 27 september en een op 2 oktober. En wat een heerlijkheid, deze huwelijken gingen wel door. Op 26 september vertrok ik samen met Pascal Immers van Bruiloft in Italie en met Beau Rodewijk en Richard Holleman (het videoteam met drone) naar de prachtige trouwlocatie in Le Marche. Zaterdagavond begonnen we met een pizza avond en op zondag was de ceremonie. Het was een multi culti huwelijk en dat was ontzettend leuk. Er waren typisch Nederlandse elementen, zoals bijvoorbeeld de bruidstaart en de bubbles, altijd leuk en lekker en er waren ook Marokkaanse elementen, zoals bijvoorbeeld de Marokkaanse band, die in het diepste geheim geregeld was door vriendinnen van de bruid. Wat een verrassing voor het bruidspaar, dat zij op de feestavond dachten ingehaald te worden met een door hen gekozen muzieknummer, dat ineens werd overstemd door de Marokkaanse band in prachtige kleding.
Het was zo mooi om dit mee te mogen maken.
Ook de ceremonie ging goed. Er werd gelachen, hier en daar gehuild, de kinderen hadden met mij en de zus en de moeder van de bruid als partner in crime, een mooie foto voor hun ouders, die ze tijdens de ceremonie mochten overhandigen. Er waren kinderaktes en alle vier de kinderen hebben met de hamers geslagen, het was fijn om dit te mogen doen.Op maandag hebben wij, als crew, nog even nagenoten van het Italiaanse zonnetje, voor we weer terug vlogen naar Nederland.
Altijd fijn om weer thuis te komen, met een koffer vol verhalen en mooie momenten.
Dankjewel Bruiloft in Italie, dat ik weer de ceremoniespreker mocht zijn. En Beau en Richard, ook jullie bedankt voor de gezelligheid en het lachen.
Het stukje over de bruiloft in Italie van begin oktober komt volgende week hier bij te staan…niet alles tegelijk.
Willen jullie ook trouwen in Italie? Neem gerust contact op met Pascal Immers van Bruiloft in Italie. Met haar ervaring en ons fijne team maken wij er graag een onvergetelijk feest van. Een feest waarbij de liefde bruist, waarbij jullie ja zeggen met heel je hart en waaraan jullie de gouden herinneringen nog jaren mogen koesteren, een liefdesleven lang!
Een bruiloft in Italie met Bruiloft in Italië
Waar zal ik eens beginnen? Ik zit nog na te hyperen van al het leuks dat ik dit weekend mocht beleven. Mijn eerste zin is dan ook: Alles is Liefde! Vannacht om een uur of twee werd ik door de Weddingplanner van Bruiloft in Italie afgezet bij mijn huis. We waren op vrijdag 27 september vertrokken naar een prachtige trouwlocatie, om alvast te bekijken met het oog op komende bruiloften in 2020. Zaterdag vertrokken we naar Fossombrone, naar Le Stonghe. Hier zouden R en L op zondag 29 september elkaar het JAwoord geven en ik, gelukkige Ria, was de trouwambtenaar. Het was een prachtige locatie en de zeer gastvrije gastvrouw Thea ontving ons. Samen met de weddingplanner van Bruiloft in Italiëen de mensen van Le Stonghe hebben we een drukke zaterdag gehad om een en ander voor te bereiden voor een warm welkom. Het was schitterend weer…ongeveer 27 graden. Er werd licht opgehangen, geluid werd geleverd en er waren nog allerlei andere dingen te doen, zoals cadeautjes en goodiebags en drinken neerzetten in de kamers van de gasten. De gasten verbleven in prachtige huisjes…We waren amper klaar met alles…het was tegen achten en toen kwam de bus met bruidspaar en gasten aan. Even opknappen, kamer bekijken en een pizza party die doorging tot in de kleine uurtjes, met dat prachtige lichtgordijn aan.
Met de weddingplanner en de fotograaf sliep ik in een naburige B & B en op zondag waren we al weer om 9:15 ter plekke bij Le Stonghe, waar iedereen aan het ontbijt zat. Met het bruidspaar er bij waren dat 55 mensen. Na het ontbijt viel er van alles te doen en ook ik heb mijn handen laten wapperen, want ik ben niet een trouwambtenaar die alleen de speech doet en verder niets; ik vind het heerlijk om me nuttig te maken, dat houdt me jong. Ook maakte ik nog even verder kennis met familie en getuigen en dat voelde al meteen heel fijn. Rond twaalf uur de ceremonie; de ruimte was prachtig versierd door Thea en wat voelde ik me als een kind zo blij, dat ik deze ceremonie mocht doen. Het bruidspaar had mij zo veel moois toevertrouwd. Ik was ook best zenuwachtig, maar achteraf hoorde ik dat niemand daar ook maar iets van gemerkt had. Het was gezonde spanning….maar als er zoveel moois is om te mogen vertellen, dan wil ik het ook goed doen. In alle bescheidenheid mag ik zeggen dat het bruidspaar en hun gasten zeer tevreden waren en dat gaf mij vleugels. In de middag, na de heerlijke lunch, heb ik een spel gepresenteerd…een soort : Over de Streep en wat was dat ontwapenend mooi en bijzonder. Zo veel gedeelde herinneringen kwamen er langs…het bevestigde voor mij nog meer hoe bijzonder dit bruidspaar in het leven staat. De bruid is iemand die zo lief en zorgzaam is voor anderen…ongelooflijk, wat een mensen mens.
In de avond was er een diner en na het diner een sterretjeshaag, cakemapping en vuurwerk en we zijn (ja…ik ook) heerlijk los gegaan op de dansvloer. Iedere bruiloft is mooi en bijzonder en ik ga ook zeker geen appels met peren vergelijken. Deze bruiloft had heel veel moois, heel veel liefde, het was “vuurwerk in de liefde” en ik ben blij en bijzonder dankbaar voor het in mij gestelde vertrouwen van L en R. Dat maakt mij klein….en…ik weet nu ook zeker dat ik echt nog even door blijf gaan, samen met Bruiloft in Italie, om mooie ceremonies te blijven verzorgen…want o, wat hebben we het fijn gehad. gelachen met @CarolaPaasFotografie, @Wrapvideoproductie, @BettyDJ en de mensen van het vuurwerk en de cake mapping…we waren een bijzondere crew en ik zeg uit de grond van mijn hart: Dankjewel iedereen!!
De Italiaanse Bruiloft in Malcesine
Het is TE lang geleden dat ik een stukje schreef voor mijn rubriek De Vliegende Babs. Niet omdat er niets te melden viel, maar omdat ik al vanaf februari bezig met met een heel druk trouwseizoen en dat gaat voorlopig nog wel even zo door. Iedere keer dacht ik “ik moet nodig iets schrijven”, maar dan vergat ik het weer.
Omdat geen tijd geen prioriteit is, en omdat ik dat een flauwe smoes vind, ben ik er nu maar even voor gaan zitten.
Op zaterdag 8 juni vloog ik vroeg in de ochtend naar Italie, samen met veel familielieleden en vrienden van Nick en Jessica, het leuke bruidspaar dat ik op het prachtige kasteel van Malcesine, aan het Gardameer, het Jawoord mocht vragen. Na een prima vlucht reed ik mee met Jessica’s ouders, grootouders en een neef en een nicht van haar in een gehuurd busje en we hadden een bijzonder leuk ritje, het was net een schoolreisje. Ik werd afgezet bij een bed and breakfast en had de zaterdag overdag vrij. Ik ben even heerlijk Malcesine in geweest en heb mezelf getracteerd op een heerlijke ijscoupe.
In de avond werd ik door gastvrouw Welmoed opgehaald en hadden we een heel leuke avond met het bruidspaar en alle gasten.
Op zondag was de ceremonie. Alles was prachtig georganiseerd, er was live muziek en de ceremonie verliep zoals ik hoopte dat het zou gaan. Jessica en Nick zagen er prachtig uit en de liefde spatte er van af. Ik kreeg heel veel mooie en lieve en welgemeende complimenten van het bruidspaar en hun gasten en de warme knuffel van Nick en Jessica was het mooiste cadeau dat ik kon krijgen! Grappig, met de fotografen
en de videografen had eind mei nog een huwelijk in Staphorst gehad en we hadden daarvoor ook al met elkaar gewerkt!
Na de ceremonie was er toost en taart in het haventje van Malcesine en met een leuk gezelschap hebben we nog heerlijk bij elkaar gezeten en wat wijntjes gedronken.
Daarna met zijn allen met een treintje terug naar Hotel Querceto en van een kilometer afstand hoorde je ons al aankomen. Wat hebben we ontzettend gelachen met elkaar.
De avond was in een woord geweldig. Eerst een overheerlijk diner en daarna de voetjes van de vloer op de dansvloer. Ook ik heb me heerlijk laten gaan. Zo veel leuke en lieve mensen. Jessica’s vader heeft nog “dochters” gezongen van Marco Borsato., dat was een emotioneel en prachtig moment.
Na een kort nachtje hadden we op maandagochtend nog een afscheidsontbijt. Iedere keer sta ik er versteld van, hoe snel in zo’n trouwweekend de gasten, die elkaar van te voren echt niet allemaal kenden, al snel een grote vriendenclub worden. Dat met z’n allen op de dansvloer staan en al die mooie momenten met elkaar mogen delen, dat werkt hieraan zeker mee.
De terugtocht, weer met hetzelfde gezelschap, verliep ook weer prima en na een heerlijk pinksterweekend kwam ik met plezier weer thuis bij KeeszonderFacebook, die mij ophaalde van Schiphol.
Ik ben, als trouwambtenaar op locatie, een enorme geluksvogel, dat ik dit weer mocht meemaken. En dit is nog lang niet alles, want op 17 juli mocht ik een bruidspaar in Spoleto het JA vragen en op 23 augustus stond ik al weer in Italie, om het JA te vragen. Hierover komende week een nieuw stukje.
De Italiaanse wintersportbruiloft in Livigno
Op 25 februari 2018 had ik alweer de derde bruiloft van dit jaar. Deze vond plaats in de Italiaanse Alpen. Boven op de berg. Een prachtig bruidspaar, echte lieverds. De bruid komt al jaren in dat prachtige wintersportgebied. Haar ouders hebben daar een huis. In Nederland heb ik eerst de wettelijke ceremonie gedaan in Rotterdam en de trouwceremonie mocht ik boven op de berg in Livigno doen. Natuurlijk tweetalig, in het Nederlands en in het Duits. Het was behoorlijk koud, er stond een straf windje en de gasten hadden dekens om zich warm te houden. Toch was het niet erg, want er heerste zo’n fijne sfeer en het bruidspaar straalde. Mijn speech viel zeer goed in de smaak en het warme applaus was hartverwarmend. Na de ceremonie was er een diner en een prachtig feest. Meestal ben ik, als trouwambtenaar, dan al lang weer weg. Nu dus niet, want in de middag was ik met de kabelbaan omhoog gegaan en in de nacht werden wij met een snowcat weer van de berg gehaald. De ceremonie en het feest waren op meer dan 2100 km hoogte. Zo geweldig genoten. Heerlijk gedanst, fijn diner, leuke bijdragen, trotse ouders en prachtige natuur. Het was zo mooi om dit mee te mogen maken. Wat was het een mooi gezicht, zoals het bruidspaar samen aan kwam lopen. Met de bergen en de sneeuw op de achtergrond. Ik had een traan en was ontroerd. Dat ze maar heel lang de liefde mogen blijven vieren.
Ik ben al zo vaak in Italie geweest, heb daar zo veel ceremonies gedaan, maar nooit eerder deed ik een wintersporthuwelijk boven op een berg. Kees ( mijn man) ze al tegen onze kinderen: “je zult zien dat Ria niet gaat skieen, maar toch met de gipsvlucht naar huis zal komen”. Gelukkig was dat niet het geval en ben ik die maandag gewoon weer heelhuids door hem opgehaald van het vliegveld. Het was een prachtige en onvergetelijke ervaring. Inmiddels heb ik de eerste zeven huwelijken van 2018 er op zitten en liggen er nog bijna 50 mapjes voor de huwelijken die ik dit jaar allemaal nog mag gaan doen. Op 10 mei bijvoorbeeld, heb ik eerst een trouwerij in Vught en vlieg ik dezelfde avond meteen door naar het Lago Maggiore in Italie. Dat is nog maar het begin, want ook later in het jaar ben ik weer diverse keren over de grenzen te vinden, onder andere in Volterra in Toscane.
De speeches voor de hele maand mei zijn geschreven, ik ben nu vast druk met juni.
Wordt vevolgd.
Alles heeft een eerste keer
Als trouwambtenaar en ceremoniespreker ben ik er altijd trots op, dat ik nog nooit te laat op een huwelijk ben gekomen. Logisch, hoor ik u nu zeggen, zo hoort het ook. Soms echter, zijn er omstandigheden, die een mens niet in de hand heeft. Dat overkwam ons gisteren. We gingen naar Baasrode. Ik had me bijzonder verheugd op deze ceremonie. Omdat er bij Antwerpen veel files zijn, had mijn “chauffeur” een alternatieve route uitgestippeld via de Liefkenshoektunnel. OK, 6 euro tol, maar dat zou de pret zeker niet drukken. We hadden een voorspoedige rit, tot ongeveer 20 km voor de eindbestemming. Toen begon het gedonder. De weg waar wij overheen moesten, was opgebroken en er waren geen bordjes voor een omleidingsroute. We moesten ergens voorbij De Schelde bij Baasmunster, maar wat we ook probeerden, alles liep dood. Uiteindelijk hebben we een wielrenner aangehouden. Hij legde ons een alternatieve route uit. Zucht van verlichting. Maar prijs de dag niet voor het avond is. Inmiddels was het vijf uur, de ceremonie zou om zes uur moeten beginnen. Hadden we glansrijk kunnen halen, ware het niet, dat natuurlijk half Belgie de zelfde kant uit moest. Om kwart voor zes belde ik de locatie en heb het uitgelegd. De gasten kregen vast een aperitief en na de weg afgelegd te hebbben in een lange file, kwam ik 16minuten te laat aan op de locatie.
Een prachtige zaal….een dikke knuffel van lieve bruid Evie en tegen half zeven begon ik de ceremonie. Na alle stress kon ik gelukkig toch de knop goed omzetten en hadden we een fijne drie kwartier durende ceremonie. Met prachtige bijdragen van getuigen en bruidsmeisjes, die het allemaal persoonlijk hebben verteld. Wat had deze nachtmerrie een fijne afloop en wat was ik blij met de lieve woorden van het bruidspaar en hun gasten én met de mooie bloemen die ik van het bruidspaar kreeg. Zo werd het toch: eind goed, al goed.
We hadden echt ruim de tijd gepland, maar ondanks dat, kan er iets mis gaan, daar ben ik nu wel achter. En hoe fijn, als bruidspaar en gasten dan alle begrip tonen. En dat is ook de reden, waarom ik altijd tegen mijn bruidsparen zeg: plan een uur ruim in voor de ceremonie. Er kan altijd iets zijn, waardoor we iets later beginnen. Met dat iets later had ik dus nooit aan mezelf gedacht en ik weet ook dat dit een uitzondering was.
En wat heb ik, ondanks de file, enorm genoten van de liefde tussen Evie en Kristof, van hun ontroerde ouders, van hun mooie kinderen en van de fijne gasten…..en de warme ontvangst en het applaus na afloop. En nu spring ik onder de douche, ik heb straks een gesprek met een leuk bruidspaar bij De Chocolade Fabriek.
De Siciliaanse Bruiloft
Op mijn verjaardag, op 4 juni 2017, mocht ik de ceremonie verzorgen van Bram en Simone op Masseria Susafa op Sicilië. Al in december 2016 ben ik bij hen thuis geweest om kennis te maken. We hadden een leuke klik en toen ik weer naar huis ging, wist ik al, dat ik hun ceremonie op Sicilië mocht verzorgen. Bram en Simone hebben samen heel veel voorbereid en natuurlijk hebben we zeer regelmatig contact gehad om de ceremoniewensen van het bruidspaar zo mooi mogelijk gestalte te kunnen geven. Bram en Simone zouden vrijwel alles zelf regelen. Ze wilden graag live muziek en via navraag bij mij kon ik hen (via Jacqueline Veldkamp van PauWeddings) doorverwijzen naar weddingplanner Marica. Doordat ik op zaterdagmiddag 3 juni een bruiloft had in Noordwijkerhout, kwamen Kees (mijn man) en ik pas tegen twee uur in de nacht aan op de prachtige trouwlocatie.
Dat het er zo prachtig was, kwam de andere ochtend dan ook als een complete verrassing. Want hoewel ik heel vaak afreis naar Italië, voor trouwceremonies, was ik nog nooit eerder op Sicilië geweest. Wat een prachtig eiland. Op de vierde juni, de dag van de ceremonie, ging alles heel relaxt. De bruid werd prachtig opgemaakt en aangekleed en de bruidegom had alvast een kleine fotoshoot met de fotograaf Er waren tien kinderen en ruim twintig volwassenen en van te voren heb ik met heel veel gasten al verder kennis kunnen maken. Nog even de ceremonie doorgesproken met weddingplanner Marica en rond half twaalf begon de ceremonie. Het was prachtig weer, de gaten zaten op strobalen, het bruidspaar zat schuin tegenover de gasten en ik stond schuin tegenover de gasten en het bruidspaar. Het was een warme ceremonie, prachtig weer, lieve woorden die ik over mocht brengen namens familie en vrienden en er waren mooie eigengemaakte schilderijtjes van Julian en Pepijn, de lieve zoontjes van Bram en Simone. De ceremoniemeester heeft aan het eind van de ceremonie prachtig gesproken en liet alle gasten nog even Lang zal ze leven zingen voor mij.
Wat een heerlijke dag, wat een fijne ceremonie en wat was het fijn dat Kees en ik aansluitend nog enkele dagen konden doorbrengen op dat prachtige eiland. Het leven van een vliegende babs is zo gek nog niet. Nu weer even druk met Nederland en België, in september vlieg ik naar Schotland. Wordt vervolgd.
